توکله

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /تُوک/لِه/

اسم[ویرایش]

توکله

  1. به روباه اطلاق شده و به معنی پر مو، پشمالو می‌باشد، این واژه بدان سبب به روباه اطلاق شده که از دید انسان این جانور پشمالو به نظر آمده است.
    در میان گویش‌های دیگر از گروه ترکی این اصطلاح مفقود است.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ شمس