تیززبان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • [تیزْزَبان]

صفت[ویرایش]

صفت

  1. زبان‌آور و بلیغ و فصیح (ناظم الاطباء).
  2. ذلق. ذلیق. حلیف . طلق اللسان . طلیق اللسان. حلیف اللسان (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).