تیزکردن
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- [تیز/کردَن]
مصدر فعل متعدی[ویرایش]
تیز کردن
- بُرنده کردن وسیلهای که کُند شدهاست.
- (مجاز): برانگیختن.
- (مجاز): شدت دادن چنانکه به شعله آتش.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-92-4