جون
(جُ)
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
صفت[ویرایش]
- سیاه.
- از پارسی میانه برابر با پارسی گون (گن، «رنگ»)
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(جَ وَ)
اسم[ویرایش]
- چوبی که در زیر آن غلطکها نصب کرده و بر گردن گاو میبستند و بر بالای غلهای که از کاه جدا نشده بود میگرداندند تا غله از کاه جدا شود.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین