حاجب

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /حا/جِب/

اسم

حاجب

1. ابرو.
2. پرده‌دار، دربان.

   حاجب از دو بخش یا کلمه حا - جب شکل گرفته، مفهوم حا به زبان معیار باستان همان تکرار عمل یا فعل است اما جب که در واژگانی نظیر عجب، رجب و حاجب وجود دارد، مفهوم دقیقی از آن در اسناد نیست.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: porter chamberlain opacity semiopaque

منابع

• فرهنگ لغت معین