حاد

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /حادّ/

صفت

حاد

1. وخیم و شدید؛ بحرانی و خطرناک؛ تند، برنده. طعم تند.

   حادّ ممکن است به زبان معیار باستان به دو بخش حا - دِ قابل تجزیه باشد، و به معنی صفت مفعولی دائم بوده است.

---

برگردان‌ها

انگلیسی:acute torrid sthenic keen hot

acute subacute botulism activism

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس