حق‌البوق

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /حَق‌اُلبوق/

اسم مرکب

حق‌البوق (گفتگو)‎ (طنز)‎ (مجاز)‎

1. (عامیانه): هر نوع پولی که به ناروا به کسی می‌دهند. رشوه، انعام.

   حقوق یک ماهم را پس‌انداز کرده‌ام، با حق‌البوق یکی دو تا از همین اباطیل، و راه افتادم ... سفر حج. «آل‌احمد»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین