پرش به محتوا

حلیف

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ حلیف

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /حَ/لیف/

صفت

[ویرایش]

حلیف

  1. هم عهد، هم سوگند.
  2. یار، دستیار.
    حلیف ممکن است از دو بخش حَ - لیف شکل گرفته باشد، و مفهوم باستانی آن با یار، هم‌عهد متفاوت است.

مترادف‌ها

[ویرایش]


منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین