حلیف

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ حلیف[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /حَ/لیف/

صفت[ویرایش]

حلیف

  1. هم عهد، هم سوگند.
  2. یار، دستیار.
    حلیف ممکن است از دو بخش حَ - لیف شکل گرفته باشد، و مفهوم باستانی آن با یار، هم‌عهد متفاوت است.

مترادف‌ها[ویرایش]


منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین