حور

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • اوستایی

آوایش[ویرایش]

  • [حَ/وَر]

اسم[ویرایش]

حور

  1. به معنی خورشید در زبان اوستایی.
    یهشتی بُد آراسته پر ز نور ..... پرستنده بر پای و بر پیش حور

عربی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. زن سیاه چشم.
  2. زن زیباروی.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]