حول‌و‌بلا

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /حولِ/بلا/

اسم مرکب[ویرایش]

حول‌و‌بلا

  1. مترادف عجول در فارسی، کسی که ذاتاً در کارها شتاب بخرج می‌دهد.
    چؤخ حوله بلا دِ.
    خیلی عجول است.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ شمس