پرش به محتوا

حکمت‌مشا

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /حِکمَت/مشّاء/

اسم مرکب

[ویرایش]

حکمت‌مشا (فلسفه‌قدیم)

  1. شاخه‌ای از فلسفه که راه رسیدن به حقیقت را از طریق استدلال و عقل جستجو می‌کند.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن