پرش به محتوا

حکمت‌مشارقه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /حِکمَت/مشارقه/

اسم مرکب

[ویرایش]

حکمت‌مشارقه (فلسفه‌قدیم)

  1. شاخه‌ای از فلسفه که راه کمال و رسیدن به حقیقت را از طریق الهام و شهود میسر می‌داند. حکمت اشراق.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن