حیدر

فارسی

ریشه‌ لغت

• آذری

آوایش

• /حَی/دَر/

قید

حیدر

1. دِروگر، زارع، برزگر، مکرر دِرو کننده.
2. (استعاره): لشکرشکن، کشتار کننده از صفوف دشمن.

   دَر به معنی چیدن، دِرو کردن در زبان آذری بوده و حی به معنی مکرر یا تکرار کننده است.

زبان دیگر

• عربی

اسم

1. شیر.
2. لقب علی بن ابی طالب.

   حیدر در زبان عربی کمتر مسموع می‌شود یا هیچ مسموع نمی‌شود.

منابع

• فرهنگ لغت معین