خانه خراب

فارسی

(~. خَ)

صفت مرکب

1. تهیدست، بدبخت.
2. نوعی نفرین دال بر آرزوی بدبختی کسی. م

قید

1. خانه آبادان.

منابع

• فرهنگ لغت معین