پرش به محتوا

خرابی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /خَرابی/

حاصل مصدر

[ویرایش]

خرابی

  1. ویرانی. تباهی. بدحالی. بدنامی، رسوایی.
  2. از میان رفتن نظم و ارامش، آشفتگی، بی‌نظمی.



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن