خربزه
فارسی
[ویرایش]
ریشه لغت
[ویرایش]- گیرششده از بهاری: خِربزه
آوایش
[ویرایش]- /خَربُزه/
اسم مرکب
[ویرایش]
خربزه (گیاهی)
- گیاهی است از تیره کدوییان که میوهاش درشت و شیرین و آبدار.
استعاره
[ویرایش]
- پوست خربزه زیر پای کسی گذاشتن کنایه از: وسیله اغفال کسی را فراهم کردن و او را دچار لغزش ساختن.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین