خرق

از ویکی‌واژه

(خَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. پاره کردن، درانیدن.

اسم[ویرایش]

  1. درز، شکاف، رخنه.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(خَ یا خُ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. نادانی، ضعف رای.
  2. درشتی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(خَ رَ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. جِ خرقه.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
thaumaturgy