پرش به محتوا

خرچ

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /خِرچْ/

اسم صوت

[ویرایش]

خرچ

  1. صدای خرد شدن یا شکستن استخوان و بعضی اشیاء توسط له شده نه ضربه خوردن.