خشتره
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پارسی باستان
آوایش[ویرایش]
- /خش/تره/
اسم خاص[ویرایش]
خشتره
- (ادیان): یکی از سه صفت مهم دینی و اخلاقی: درخشش حکومت و قدرت، شاید فره‌ایزدی.
- به تعابیر دیگر خشاثره، از اصطلاحات مشترک زبان پارسی باستان، زبان مادی سده هفتم پیش از میلاد. این عبارت ممکن است با خوش‌دره فارسی برابر است.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
- نویسه انگلیسی
|
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6