خناخواه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /خُنا/خواه/

اسم مرکب[ویرایش]

خنا خواه

  1. به معنی خانه‌خواه در گویش بهاری، کسی که در گذشته عازم سفر کاری می‌شد و برای گذران شب دنبال خانه‌ای می‌گشت تا شب‌ها را سپری کند. سوئیت، مهمانپذیر.[۱]
    خناخواه ممکن است از دو بخش خُنا - خواه شکل گرفته باشد و به معنی اتاق موقت اجاره کردن بود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. این اتفاق زمانی میسر می‌شد که شهر یا دهکده مزبور کاروانسرا نداشته باشد.