خود
(خُ)
محتویات
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
ضمیر[ویرایش]
- ضمیر مشترک که در میان متکلم، مخاطب و غایب مشترک است و همیشه مفرد آید.
- شخص، ذات، وجود.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم[ویرایش]
- کلاه فلزی که سربازان به هنگام جنگ یا تشریفات نظامی بر سر گذارند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
اسم[ویرایش]
===آوایش===: xud
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
ضمیر[ویرایش]
- انگلیسی
- self
- own
- oneself
- one's self
- itself
- helmet
- galea
- ego
- alter ego
- yourself
- windiness
- wild
- whippersnapper
- wayward
- unduly
- trig
- toplofty
- toploftiness
- swelled head
- swank
- superego
- supercilious
- suigeneris
- spontaneous
- smug
- showy
- selfjustification
- selfish
- selfhumbling
- self worship
- self will
- self torment
- self taught
- self surrender
- self sufficient
- self styled
- self slayer
- self slaughter
- self service
- self selection
- self seeker
- self scrutiny
- self satisfaction
- self repression
- self reflexive
- self reflection
- self reference
- self rectifying
- self raised
- self purification
- self preservation
- self praise
- self organizing
- self opinionated
- self operative
- self operating
- self murder
- self made
- self luminous
- self love
- self learning
- self knowing
- self initiated
- self in structed
- self imprtance
- self improvement
- self important
- self immolation
- self hypnosis
- self humiliation
- self governed
- self goverment
- self formed
- self fertility
- self expressive
- self expression
- self examination
- self evident
- self evidence
- self employed
- self educated
- self driven
- self devouring
- self devotion
- self determinism
- self determined
- self determination
- self destroyer
- self denial
- self defensive
- self deception
- self deceived
- self deceit
- self created
- self contemplation
- self constituted
- self conscious
- self congratulatory
- self concerned
- self complacent
