خوشبختانه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /خُش/بختانِه/

اسم مرکب[ویرایش]

خوشبختانه

  1. منسوب به خوشبخت؛ بنا به حوادث مساعدی که روی داده (میدهد)؛ از حُسن اتفاق.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن