خیره شدن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • [رِ شُ دَ]

مصدر فعل لازم[ویرایش]

خیره شدن

  1. زل زدن، با حالت خیره نگاه کردن.
  2. حیران و مبهوت شدن.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن