پرش به محتوا

دایی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /دایی/

اسم

[ویرایش]

دایی

  1. برادر مادر، خال، خالو.
    دایی ممکن است به صورت داعی نیز قابل تلفظ باشد و به زبان معیار باستان به معنی مراقبت بودن نیز هست.
    دایی پارسی هست از دایگ پهلوی و داییزه هم میشود خاله. اپدر و افدر میشه عمو افدریزه هم میشه عمه چرا واژگان زیبای پارسی خودمان را بکار نمیبریم. . .

مترادف‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین