دخ
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- ایرانی
آوایش[ویرایش]
- /دَخ/
اسم[ویرایش]
دَخ
- صف، رده.
- دختر، بنت.
ریشه شناسی۲[ویرایش]
- بهاری
صفت[ویرایش]
دُخ
- دُخ به معنی شکل، قیافه، ریخت یا هیکل در زبان بهاری است و ترجیحاً دُخت فارسی منشعب از این کلمه است.
- دُختِه نهَ باخ.
- ریختو قیافهشو نگاه.
- دُختِه نهَ باخ.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ شمس