دخ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • ایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /دَخ/

اسم[ویرایش]

دَخ

  1. صف، رده.
  2. دختر، بنت.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

  • بهاری

صفت[ویرایش]

دُخ

  1. دُخ به معنی شکل، قیافه، ریخت یا هیکل در زبان بهاری است و ترجیحاً دُخت فارسی منشعب از این کلمه است.
    دُختِه نهَ باخ.
    ریختو قیافه‌شو نگاه.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ شمس