دریاکنار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /دَریا/کِنار/

اسم مرکب[ویرایش]

دریاکنار

  1. ساحل دریا، لب دریا. کنار دریا.
    چو شد سَلم تا پیش دریا کنار/ ندید آنچه کِشتی بر آن رهگذار «فردوسی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه