دستگرد

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• دستجرد

ریشه لغت

• پهلوی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ دستگرد (ابهام‌زدایی) دارد

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ دستجرد دارد

آوایش

• /دَست/گِرد/

نام‌جا

دستگرد

1. دستگرد در دوران سیطره خلفای عرب دستجرد مکتوب شده، اصطلاحی مکانی و جغرافیایی بسیار گسترده در ایران و بیرون از ایران.

   اصطلاح گِرد به معنی گِرد آمدن، جمع شدن، اجتماع کردن سپاه، قشون، یا هر قوای دیگر برای منظوری.

2. بنایی مانند کوشک که گرد آن خانه‌ها باشد. دستگره و دسکره و دستجرد نیز گویند.

   دَسِه‌گِرد کهن‌ترین شکل تلفظ دستگرد است و در زمان ساسانیان کاخ دستگرد خسروپرویز پیرامون قصرشیرین از معروف‌ترین‌ها بوده است.

3. قریه، زمین ناهموار، زمین و ملک زراعتی.

منابع

• فرهنگ لغت معین