دمر

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• دمِر

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /دَمَر/

صفت

دمر

1. (عامیانه): روی سینه و شکم دراز کشیده. حالت خوابیدن به طرف شکم زمین، پشت به بالا.
2. دِمَرْ: در گویش گنابادی یعنی حالت خوابیده ، به شکم خوابیدن و بالا دادن باسن برای دخول و سکس.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین