دهش

(دَ هَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. سطوت خاصی است که خرد محب را از جهت هیبت محبوب خود مصدوم کند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(دِ هِ)

ریشه‌شناسی

• پهلوی

(اِم

صفت

1. بخشش، کرم.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

munificence

• liberality
• largess
• give
• donation