پرش به محتوا

دودوگ

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /دودوگ/

اسم

[ویرایش]

دودوگ (موسیقی)

  1. مترادف سُرنا یا کسی که آنرا می‌نوازد، مطرب، نوازنده، بی‌شخصیت.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ شمس