پرش به محتوا

دوو

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /دِوو/

اسم

[ویرایش]

دوو

  1. مترادف «بلندشو» در زبان فارسی، زمانی صرف می‌گردد که بخواهی یکی را به بلند شدن از جایش ترغیب نمایی.
    دوو دِ دِ!
    بلندشو دیگه!
  • سورانی

اسم

[ویرایش]

دوو

  1. عدد ۲.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ شمس

دوو