دِر

از ویکی‌واژه
الهه نین ۲۴۰۰ پ. م. از شهر دِر

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • اکدی

آوایش[ویرایش]

  • [دِر]

جای نام[ویرایش]

دِر

  1. از شهرهای با سابقه تمدنی هزاره سوم پیش از میلاد در میان‌رودان در کشور سومر یا اکد.
    هجوم کوتیان به ویرانی بین‌النهرین منجر گشت و شهرهای آکشاک، دِر، اوروک و سایر شهرهای آباد نابود شد.

ریشه‌شناسی ۲[ویرایش]

  • بهاری

اسم صوت[ویرایش]

  1. دچار اسهالی، اسهال گرفتن در گویش بهاری.
    کسی که دچار دفع مدفوع به صورت شل یا آبکی حداقل سه نوبت روز، که منجر به کاهش آب و املاح بدن شود.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]