پرش به محتوا

دیلمی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /دَیلَمی/

صفت نسبی

[ویرایش]

دیلمی

  1. مربوط به دیلم؛ اهل یا ساکن دیلم.
    موسیٰ نیشابوری بعد از اینکه به جوان دیلمی رسید سلام کرد و جواب شنید و گفت ... «خداوند الموت»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ شمس/ خداوند الموت