دیوار

فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /دی/وار/---/دیوار (جمع دیوارها)
اسم[ویرایش]
دیوار
- جداری از سنگ، چوب، آجر و غیره که اطراف خانه، زمین و باغ و غیره به جهت محصور کردن و حفاظت آن بنا میکنند.
- حایل میان دو چیز.
- سازهای است که برای حفاظت و مشخص کردن یک محدوده
سورانی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
دیوار
- دیوار
مثالها[ویرایش]
- دیوار کسی کوتاه بودن کنایه از: زبون و ناتوان بودن.
- دیوار حاشا بلند بودن کنایه از: همه چیز را آسان انکار کردن.
––––
برگردانها[ویرایش]
سازهای است که برای حفاظت و مشخص کردن یک محدوده
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین