را

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /را/---/را (جمع را‌ها)

حرف

را

1. نشانه مفعول صریح یا بی واسطه (مستقیم)؛ خانه را خریدم، کتاب را دادم.

استعاره

1. برای اعتراض و تمسخر یا تنبیه بعد از اسم و در جمله بی فعل می‌آید: آقا را!
2. اختصاص را رساند به معنی برای: منت خدای را.
3. درباره، در حق: و آن آنچنان بود که ایشان موسی را گفتند پیش.

پس‌نهشت

1. نقش‌نمای، مفعول مستقیم.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: them
• herself
• whomever
• whom
• till
• throttle
• sunday
• strangulate
• sponsor
• shrug
• prim
• plug
• mow
• lace
• intimate
• housebreak
• her
• exenterate
• doll up
• dispirit
• dehumidify
• dehorn
• crop
• circumnavigate
• cincture
• alleluia
• aestivate
• zip
• write up
• word
• windrow
• wince
• westernize
• wear stripes

• wash out
• unseal
• unmask
• unlearn
• unlatch
• unfold
• understate
• unbosom
• unbonnet
• truss
• trigger
• touse
• topsoil
• tonsure
• titrate
• teaze
• tease
• tantalize
• switch
• supplant
• summer
• suck
• sub
• strangle
• stanch
• spoor
• snood
• snick
• sneak
• slur
• slobber
• skeletonize
• sick
• show up

• shake up
• self imprtance
• self deceit
• self assertion
• self asserting
• sef accusatory
• seel
• rezone
• replace
• reimburse
• reconvert
• receipt
• quire
• quantify
• push
• purfle
• propitiate
• process
• prime
• predispose
• pout
• play off
• pitch
• pit
• park
• overrun
• overgrow
• officiate
• obstruct
• narrate
• mind
• mince
• هندی:को

منابع

• فرهنگ لغت معین