راحت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /راحَت/---/راحت (جمع راحات)
صفت[ویرایش]
راحت
- همراه با یا برخوردار از آسایش و آرامش، آسوده.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین