رازبان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

صفت مرکب[ویرایش]

  1. رازدار.
  2. در گذشته به کسی که عرایض حاجتمندان را به عرض شاه و امیر می‌رسانید می‌گفتند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=رازبان&oldid=608975»