رشته

فارسی

(رِ تِ)

صفت مفعولی

1. تافته تابیده شده.

اسم

1. ریسمان.
2. تار، نخ.
3. فرقه، سلسله. ؛ ~ها را پنبه کردن کنایه از: نتیجه و حاصل کاری را از میان بردن.
4. هر چیز ریسیده و تابیده و طناب‌مانند یا نوارمانند نیز می‌تواند رشته باشد.
5. امور یا اشیای به‌هم‌پیوسته یا پیاپی.

منابع

• فرهنگ لغت معین
• انوری، حسن: فرهنگ روز سخن، تهران: سخن، ۱۳۸۳. ص۶۰۰.

برگردان‌ها

انگلیسی train tract tissue thready thread tatter system suite string strand series sequence reeve rank line ligature ghaut ghat filament field fibre fiber catena branch discipline vermicelli unifilar symbol stringe strobilization strobilation specialty speciality spaghetti penicillate null string noodle nerve minor macaroni hair worm guinea worm finespun filum filiform filamentous filamentary fibrillation fibril fiberize continuum computing commentary chain alphabetic string string file slub mycelium incancescent lamp flight fiberglass enfilade competent character string bit string barbicel rigatoni quartermaster neuron ligation [[half duplex(hdx) ]] full duplex duplexing duplex channel campaign vocal cords sierra nonofil nmono filament gourmand full duplex channel rice otolaryngology interdisciplinary flocculate floc fibrin twice laid tortellini shroud laid ricer grid granite paper cacogenics asbestos abiston hangnail energetics fasciculus fascicule fascicle gerontology