رو

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• [رِو]

اسم

رو

1. رخ، چهره، رخساره، روی، صورت.
2. سطح، رویه.
3. نما، طرف بیرون چیزی.

فعل

رُ

1. رُ (رِو)، بُرو، حرکت کن‌. فعل امری دستور به رفتن.
2. حرف اضافی روِی.

مثال

1. روی کسی را سفید کردن کنایه از: الف - مایه سربلندی او شدن. ب - از او در بدی پیشی گرفتن.
2. روی کسی را کم کردن از گستاخی او جلوگیری کردن.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین