رو

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• [رِو]

اسم

رو

1. رخ، چهره، رخساره، روی، صورت.
2. سطح، رویه.
3. نما، طرف بیرون چیزی.

فعل

رُ

1. رُ (رِو)، بُرو، حرکت کن‌. فعل امری دستور به رفتن.
2. حرف اضافی روِی.

مثال

1. روی کسی را سفید کردن کنایه از: الف - مایه سربلندی او شدن. ب - از او در بدی پیشی گرفتن.
2. روی کسی را کم کردن از گستاخی او جلوگیری کردن.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: go
• face
• surface
• ایتالیایی: superficie
• انگلیسی: visage
• uppermost
• top
• superficies
• face
• windward
• wild
• weak
• wany
• wannigan
• waney
• walk
• vogie
• up and down
• two faced
• truant
• theatergoer
• tergiversator
• temperate
• tannish
• swarth
• sunny
• stick in the mud
• sober
• sluggish
• skirter
• single footer
• sidewalk
• shopper
• shirk
• shamefast

• shamefaced
• saucy
• runnel
• rubicund
• roadway
• roadable
• roadability
• reversible
• retrogressive
• pushing
• procrastinator
• presuming
• port
• plodder
• plantigrade
• pert
• peripatetic
• pavement
• overskirt
• overdress
• onshore
• nosepiece
• northwards
• northward
• nervy
• moderate
• maverick
• march
• lippy
• limper
• levorotatory
• levorotary
• kidndergartner
• intemperate
• insincere

• indulgent
• in and in
• impudent
• immodest
• head over heels
• gutter
• goldbrick
• garment
• galley west
• frugal
• fructose
• fresh
• footpath
• footer
• flood
• flip
• exhaust
• effluent
• dodgy
• dodger
• distemperate
• decahedron
• dangler
• clammy
• catlike
• blate
• bashful
• banquette
• balky
• balker
• ambler
• adsorption
• acquittal
• whence

منابع

• فرهنگ لغت معین