روح
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- [روح]
اسم[ویرایش]
روح
- روان، جان.
- بوی خوش.
- نشاط، آسایش.
- مهربانی.
مثال[ویرایش]
- روح کسی خبر نداشتن: مطلقا بیاطلاع بودن.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین