پرش به محتوا

زاغه نشین

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

(~. نِ)

صفت مرکب

[ویرایش]
  1. ساکن زاغه.

(کن.)

  1. بینوا، تهی دست.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین