زاغه نشین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(~. نِ)

صفت مرکب[ویرایش]

  1. ساکن زاغه.

(کن.)

  1. بینوا، تهی دست.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=زاغه_نشین&oldid=609986»