زبانشناس
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- فارسی
ویکیپدیا مقالهای دربارهٔ زبانشناس دارد |
آوایش[ویرایش]
- [زبان/شناس]
صفت[ویرایش]
زبانشناس
- حوزه: زبانشناسی
- کسی که تخصص او شناختن اصطلاحات یک زبان است.
منابع[ویرایش]
«زبانشناس» همارزِ «linguist»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دوازدهم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۸-۶۶-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|