زبان‌شناس

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • فارسی
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ زبان‌شناس دارد

آوایش[ویرایش]

  • [زبان/شناس]

صفت[ویرایش]

زبان‌شناس

  1. حوزه: زبان‏شناسی
    کسی که تخصص او شناختن اصطلاحات یک زبان است.

منابع[ویرایش]

«زبان‌شناس» هم‌ارزِ «linguist»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دوازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۸-۶۶-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸ 

––––

برگردان‌ها[ویرایش]