زنجبیل
فارسی[ویرایش]
(زَ جِ)
ریشهشناسی[ویرایش]
معرب از پهلوی singiwēl*. بسنجید با فارسی شنگبیل، شنگویل، شنگویر، احتمالاً از سانسکریت (śṛṅgavēra) शृङ्गवेर.
اسم[ویرایش]
- گیاهی است پایا، دارای برگهای دراز و باریک، گلهایش خوشهای و زردرنگ، ارتفاعش تا یک متر میرسد. قسمت مورد استفادة این گیاه ریزوم آن است که همان زنجبیل معروف است، طعمش تند و سوزان است، در قدیم برای درمان سرماخوردگی از آن استفاده میشد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردانها[ویرایش]
- انگلیسی
- ginger