زنجبیل

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(زَ جِ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

معرب از پهلوی singiwēl*. بسنجید با فارسی شنگبیل، شنگویل، شنگویر، احتمالاً از سانسکریت (śṛṅgavēra) शृङ्गवेर.

اسم[ویرایش]

  1. گیاهی است پایا، دارای برگ‌های دراز و باریک، گل‌هایش خوشه‌ای و زردرنگ، ارتفاعش تا یک متر می‌رسد. قسمت مورد استفادة این گیاه ریزوم آن است که همان زنجبیل معروف است، طعمش تند و سوزان است، در قدیم برای درمان سرماخوردگی از آن استفاده می‌شد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
ginger