زیر

فارسی

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /زِیر/

اسم

زیر

1. آن بخش از هر چیزی که رو بسوی زمین دارد؛ پایین.
2. صدای نازک.

استعاره

1. زیر بار رفتن کار یا وضع سختی را پذیرفتن.
2. زیر پا گذاشتن: بی اعتنایی کردن، اهمیت ندادن.
3. زیر چیزی را زدن: آن را انکار کردن.
4. زیر سیبلی رد کردن: نادیده گرفتن.

واژه‌های مشتق شده

• زیر و رو، زیرانداز

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین