زیلاق

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /زِیل/آق/

اسم مرکب

زیلاق

1. اصطلاحی در میان کفتربازان، که به کبوتر ساده و سفید اطلاق میشود، و از دو کلمه زیل - آق تشکیل شده است.

   زیلاق گؤگَرچین.

   کبوتر سفید.

منابع

• فرهنگ شمس