سالار
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- /سالار
اسم مرکب
[ویرایش]
سالار
- سردار، سپهسالار.
- سالار ممکن است در زبان معیار باستان به سالَر تعبیر گردد، که به معنی سازنده، ساختن، انداختن بوده است.
صفت مرکب
[ویرایش]- سالخورده. کهن.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]برگردان‌ها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه