ست
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /ست/
اسم
[ویرایش]ست
- شش، عدد شش.
ریشه شناسی۲
[ویرایش]اسم
[ویرایش]سَتّ
- سخن زشت، عیب.
زبان دیگر
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فرانسوی
اسم
[ویرایش]سِت
- مجموعه، سری، دست. ؛ ~
- سِت کردن: مجموعهای را به صورت هماهنگ به کار بردن.
- در ورزشهایی مانند تنیس و بدمینتون یک دور بازی.
زبان دیگر
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
اسم
[ویرایش]سَت
––––
برگردانها
[ویرایش]ترجمه انگلیسی | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین