برکه
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /بِرکِه/
اسم
[ویرایش]
برکه
- برکه یحتمل از دو بخش بِر - که شکل گرفته است و به نظر می‌رسد منظور از که همان کُه یا کوه بوده است؛ و جمع شدن آب در پایین کوه را بَرکه و سپس بِرکه نامیده‌اند.
مترادف‌ها
[ویرایش]برگردان‌ها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ شمس