سجل

فارسی

سِ جْ جِ / سِ جِ

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. [منسوخ] دفترچه‌ای که در آن نام، نشان، تاریخ تولد، ازدواج، طلاق، و فوت ثبت می‌شود؛ سجل احوال؛ شناسنامه.
2. حکم محکم.
3. [قدیمی] پیمان‌نامه؛ عهدنامه.
4. [قدیمی] حکم و فتوای قاضی.
5. [قدیمی] دفتری که قاضی صورت دعاوی و اسناد و احکام را در آن بنویسد.
6. [قدیمی] کتاب عهود و احکام.

عربی

فعل

1. نام‌نویسی کردن، ثبت نام کردن، عضویت دادن، در فهرست وارد کردن، در صورت نوشتن، نام‌نویسی کردن (در هیئت منصفه).

اسم

1. طومار