سماک
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /سَماک/
اسم
[ویرایش]
سماک
- (مجاز): سپهر، آسمان.
- یکی کاخ بُد تارک اندر سماک/ نه از دسترنج و نه از آب و خاک. «فردوسی»
- نام دو ستاره یکی به نام سماک رامح ستاره قرمزی در صورت فلکی عوا یا گاوران و دیگری بنام سماک اعزل ستاره سفیدی در صورت فلکی سنبله یا خوشه. سماکان.
- آنچه بدان بردارند و بلند کنند.
صفت
[ویرایش]سَمّاک
- ماهی فروش
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ شاهنامه